DIF test na hlamidiju

Direktni imunofluorescentni test na hlamidiju

DIF test na hlamidiju se bazira na činjenici da se upotrebom monoklonskih fluorescentnih-konjugovanih antitela na hlamidiju (koja se proizvode u laboratoriji) mogu detektovati antigeni hlamidije direktno sa mikroskopskih razmaza napravljenih od kliničkih uzoraka. Razmazi se zatim pregledaju pod fluorescentnim mikroskopom. Ovo je jedini metod koji daje mogućnost procene kvaliteta uzetog kliničkog uzorka.

Slika pod mikroskopom: crvena boja označava hlamidiju

Senzitivnost metoda (verovatnoća da će osoba koja ima hlamidiju biti pozitivna na testu) je viša nego kod EIA testa, a može biti i povećana sporim centrifugiranjem uzorka pre pravljenja razmaza i povezana je sa minimalnim brojem izbrojenih elementarnih tela hlamidije (kojih može biti od 1 do 10), kao i sa profesionalizmom osobe koja će vršiti mikroskopski pregled razmaza.

Nažalost, za optimalan uspeh testiranja veoma je bitna veština i iskustvo laboranta koji će koristiti mikroskop. DIF test na hlamidiju ima senzitivnost tj. osetljivost od 80% do 90%, a specifičnost od 98% do 99% u zavisnosti od metode uzimanja uzorka, u slučaju optimalnog obrađivanja.

Hlamidija u stadijumu elementarnog tela

Tokom svog života bakterija hlamidije se nalazi u jednom od dva stadijuma.

1) Stadijum elementarnog tela. Ovo je infektivna faza u životu bakterije. Hlamidija je uvek u ovoj fazi kada je izvan ćelije domaćina. U ovoj fazi nema razmnožavanja bakterije i u ovoj fazi bakterija hlamidije se transportuje. Dakle, u trenutku prodiranja u ćeliju domaćina hlamidija se nalazi u stadijumu elementarnog tela da bi kada uđe u ćeliju domaćina prešla u

2) Stadijum retikulnog tela, kada počinje razmnožavanje bakterije i formiranje inkluzija koje prelaze u metabolički neaktivan ali infektivan stadijum, elementarno telo koje se oslobađa prskanjem inficirane ćelije.
Na ovaj način se infekcija širi dalje, a hlamidija u stadijumu elementarnog tela može opstati godinama.

Hlamidija je u stadijumu elementarnog tela mala, okrugla ili ređe kruškastog oblika, ima gustinu koja sprečava penetraciju elektrona, prečnika približno 0.3 mikrona (mikron je hiljaditi deo milimetra), što je tek nešto malo više od minimalne rezolucije optičkog mikroskopa, koja iznosi 0.25 mikrona.